The Artist and Art Power

مکان هایی خاص مانند میدان انقلاب به واسطه وجود و حضور معناهایی خاص پیدا می کنند؛ حال اینکه وجود که لازمه حضور می باشد تا یک محیط مفروض به مکان تبدیل شوند؛ وجودی که با فضاسازی و المانهایی خاص که تداعی گر فرهنگ یک جمعیت و یک ملت می باشند معنا پیدا می کند؛ و حال اینکه این فضاها و المانها تا چه اندازه بتواند تداعی گر آن فرهنگ باشد باز می گردد به هنرمند که قرار است آفرینشی انجام دهد.

در اصلی که همواره هنرمند بر یک اثر رمزگزاری می کند و مخاطب اثر رمز گشایی هیچ شکی نیست! هنرمند همیشه یک قدم جلوتر بوده و با نگاهی به مخاطب منتظر رمزگشایی  وی می باشد و در این هنگام درک و شعور مخاطب اهمیت پیدا می کند که وی تا چه اندازه قدرت تحلیل و درک یک اثر را دارد. شاید مخاطب با یک نگاه ماهیت اثر را برملاء کند و شاید چندین سال طول بکشد تا مخاطبی خاص پیدا شود و از اثر رمزگشایی کند و شاید مخاطبان هیچ گاه نتوانند مقصود هنرمند اثر را درک کنند.

به هیچ وجه با وجه سیاسی موضوع کاری ندارم زیرا که هنر را فراتر از آن می دانم و در اینکه هنرمند سعی کرده که مضامینی سیاسی مخالف با فرهنگ کشورش بیافریند نیز شک دارم؛ شاید! درک مخاطب با اهداف هنرمند همسو نبوده و از نیت هنرمند کج فهمی شده باشد و شاید نه؛ به هر حال شاید فقط فرد طراح خود را روشن تر از همه می بیند ولی چیزی که اینجا اهمیت پیدا می کند قدرت هنر است؛ قدرتی که یک جامعه را حساس کرده!.


پیوند به بیرون: تخریب میدان انقلاب در خبرگزاری فارس